Μια πολυκλιμακωτή προσέγγιση για τον προσδιορισμό χωροχρονικών προτύπων επιλογής οικοτόπων για τους γερανούς με κόκκινο στέμμα.

Εφημερίδα:Επιστήμη του Συνολικού Περιβάλλοντος, σελ. 139980.

Είδος (Πτηνό):Κόκκινοστεφανωμένος γερανός (Grus japonensis)

Περίληψη:

Τα αποτελεσματικά μέτρα διατήρησης εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη γνώση της επιλογής οικοτόπων των ειδών-στόχων. Λίγα είναι γνωστά για τα χαρακτηριστικά κλίμακας και τον χρονικό ρυθμό επιλογής οικοτόπων του απειλούμενου με ερυθρόστεμου γερανού, περιορίζοντας τη διατήρηση του οικοτόπου. Εδώ, δύο ερυθρόστεμοι γερανοί παρακολουθήθηκαν με το Παγκόσμιο Σύστημα Θέσης (GPS) για δύο χρόνια στο Εθνικό Φυσικό Καταφύγιο Yancheng (YNNR). Αναπτύχθηκε μια πολυκλίμακα προσέγγιση για τον προσδιορισμό του χωροχρονικού προτύπου επιλογής οικοτόπων των ερυθρόστεμων γερανών. Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι οι ερυθρόστεμοι γερανοί προτιμούσαν να επιλέγουν Scirpus mariqueter, λίμνες, Suaeda salsa και Phragmites australis, και να αποφεύγουν την Spartina alterniflora. Σε κάθε εποχή, η αναλογία επιλογής οικοτόπων για το Scirpus mariqueter και τις λίμνες ήταν η υψηλότερη κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας, αντίστοιχα. Περαιτέρω ανάλυση πολλαπλών κλιμάκων έδειξε ότι το ποσοστό κάλυψης του Scirpus mariqueter σε κλίμακα 200 m έως 500 m ήταν ο σημαντικότερος προγνωστικός παράγοντας για όλα τα μοντέλα επιλογής οικοτόπων, τονίζοντας τη σημασία της αποκατάστασης μιας μεγάλης περιοχής οικοτόπου Scirpus mariqueter για την αποκατάσταση του πληθυσμού του ερυθροκορημένου γερανού. Επιπλέον, άλλες μεταβλητές επηρεάζουν την επιλογή οικοτόπου σε διαφορετικές κλίμακες και η συμβολή τους ποικίλλει ανάλογα με τον εποχιακό και τον κιρκάδιο ρυθμό. Επιπλέον, χαρτογραφήθηκε η καταλληλότητα του οικοτόπου για να παρέχει μια άμεση βάση για τη διαχείριση του οικοτόπου. Η κατάλληλη περιοχή ημερήσιου και νυχτερινού οικοτόπου αντιπροσώπευε το 5,4%–19,0% και το 4,6%–10,2% της περιοχής μελέτης, αντίστοιχα, γεγονός που υποδηλώνει τον επείγοντα χαρακτήρα της αποκατάστασης. Η μελέτη τόνισε την κλίμακα και τους χρονικούς ρυθμούς επιλογής οικοτόπων για διάφορα απειλούμενα είδη που εξαρτώνται από μικρούς οικοτόπους. Η προτεινόμενη προσέγγιση πολλαπλών κλιμάκων εφαρμόζεται στην αποκατάσταση και διαχείριση οικοτόπων διαφόρων απειλούμενων ειδών.