گونه (خفاش):سگهای راکون
چکیده:
از آنجایی که شهرنشینی، حیات وحش را در معرض شرایط چالشبرانگیز جدید و فشارهای محیطی قرار میدهد، گونههایی که درجه بالایی از انعطافپذیری رفتاری را نشان میدهند، به طور بالقوه قادر به استعمار و سازگاری با محیطهای شهری در نظر گرفته میشوند. با این حال، تفاوت در رفتار جمعیتهایی که در مناظر شهری و حومه شهر ساکن هستند، چالشهای بیسابقهای را برای روشهای سنتی مدیریت حیات وحش ایجاد میکند که اغلب به دلیل تغییرات در رفتار گونهها در پاسخ به دخالت شدید انسان، نیازهای گونه را در نظر نمیگیرند یا تضاد انسان و حیات وحش را کاهش نمیدهند. در اینجا، ما تفاوتها در محدوده خانگی، فعالیت روزانه، حرکت و رژیم غذایی سگهای راکون (Nyctereutes procyonoides) را بین مناطق مسکونی و زیستگاههای پارک جنگلی در شانگهای، چین بررسی میکنیم. با استفاده از دادههای ردیابی GPS از ۲۲ فرد، متوجه میشویم که محدوده خانگی سگهای راکون در مناطق مسکونی (۱۰.۴ ± ۸.۸ هکتار) ۹۱.۲۶٪ کمتر از محدوده خانگی سگهای راکون در پارکهای جنگلی (۱۱۹.۶ ± ۱۳۵.۴ هکتار) بوده است. ما همچنین دریافتیم که سگهای راکون در مناطق مسکونی سرعت حرکت شبانه بسیار کمتری (134.55 ± 50.68 متر بر ساعت) در مقایسه با همتایان خود در پارک جنگلی (263.22 ± 84.972 متر بر ساعت) نشان میدهند. تجزیه و تحلیل 528 نمونه مدفوع، میزان مصرف مواد تشکیل دهنده از غذای انسان را در مناطق مسکونی به طور قابل توجهی بالاتر نشان داد (χ2 = 4.691، P = 0.026)، که نشان میدهد استراتژیهای جستجوی غذای سگهای راکون شهری به دلیل وجود غذای دور ریخته شده انسان، غذای گربه و زبالههای مرطوب در مناطق مسکونی با جمعیت پارک جنگلی متفاوت است. بر اساس یافتههای ما، ما یک استراتژی مدیریت حیات وحش مبتنی بر جامعه پیشنهاد میکنیم و پیشنهاد اصلاح طراحی فعلی مناطق مسکونی را میدهیم. نتایج ما بر اهمیت مطالعات رفتار پستانداران در مدیریت تنوع زیستی شهری تأکید میکند و مبنای علمی برای کاهش تعارضات انسان و حیات وحش در محیطهای شهری در داخل و خارج از منطقه مورد مطالعه ما ارائه میدهد.
نشریه موجود در:
https://iopscience.iop.org/article/10.1088/1748-9326/ad7309
