ترکیب داده‌های ردیابی مدرن و سوابق تاریخی، درک ما از زیستگاه‌های تابستانی غاز پیشانی سفید کوچک شرقی (Anser erythropus) را بهبود می‌بخشد.

گونه (پرندگان):غاز پیشانی سفید کوچک (Anser erythropus)

مجله:بوم‌شناسی و تکامل

چکیده:

غاز پیشانی سفید کوچک (Anser erythropus)، کوچکترین غاز از خانواده غازهای "خاکستری"، در فهرست قرمز IUCN به عنوان گونه آسیب‌پذیر فهرست شده و در تمام مناطق زیستگاهی تحت حفاظت قرار دارد. سه جمعیت از این غاز وجود دارد که کمترین مطالعه روی آن مربوط به جمعیت شرقی است که بین روسیه و چین مشترک است. دورافتادگی شدید مناطق تولید مثلی، آنها را تا حد زیادی برای محققان غیرقابل دسترس می‌کند. به عنوان جایگزینی برای بازدید، ردیابی از راه دور پرندگان از مناطق زمستانی، امکان کاوش در محدوده تابستانی آنها را فراهم می‌کند. طی یک دوره سه ساله و با استفاده از دستگاه‌های ردیابی GPS بسیار دقیق، یازده فرد از غاز پیشانی سفید کوچک از محل اصلی زمستان‌گذرانی چین تا محل‌های تابستان‌گذرانی و استقرار در شمال شرقی روسیه ردیابی شدند. داده‌های به‌دست‌آمده از این ردیابی، که با بررسی‌های زمینی و سوابق ادبی تقویت شده‌اند، برای مدل‌سازی توزیع تابستانی غاز پیشانی سفید کوچک استفاده شدند. اگرچه ادبیات قبلی یک محدوده تابستانی تکه‌تکه را توصیف می‌کند، اما این مدل نشان می‌دهد که یک محدوده زیستگاه تابستانی پیوسته امکان‌پذیر است، اگرچه مشاهدات تا به امروز نمی‌تواند وجود غاز پیشانی سفید کوچک را در سراسر محدوده مدل‌سازی شده تأیید کند. مناسب‌ترین زیستگاه‌ها در امتداد سواحل دریای لاپتف، عمدتاً دلتای لنا، در دشت یانا-کولیما و دشت‌های کوچک‌تر چوکوتکا با امتدادهای باریک ساحلی در بالادست در امتداد رودخانه‌های اصلی مانند لنا، ایندیگرکا و کولیما واقع شده‌اند. احتمال حضور A. erythropus مربوط به مناطقی با ارتفاع کمتر از ۵۰۰ متر با تالاب‌های فراوان، به ویژه زیستگاه‌های ساحلی، و آب و هوایی با بارندگی گرم‌ترین ربع حدود ۵۵ میلی‌متر و میانگین دما حدود ۱۴ درجه سانتیگراد در طول ژوئن-آگوست است. اختلال انسانی نیز بر مناسب بودن مکان تأثیر می‌گذارد، به طوری که کاهش تدریجی حضور گونه‌ها از حدود ۱۶۰ کیلومتری سکونتگاه‌های انسانی آغاز می‌شود. ردیابی از راه دور گونه‌های جانوری می‌تواند شکاف دانش مورد نیاز برای تخمین دقیق الگوهای توزیع گونه‌ها در مناطق دورافتاده را پر کند. دانش بهتر از توزیع گونه‌ها در درک پیامدهای زیست‌محیطی در مقیاس بزرگ تغییرات سریع جهانی و ایجاد استراتژی‌های مدیریت حفاظت مهم است.