گونه (خفاش):قوهای فریادکش
چکیده:
انتخاب زیستگاه، محور اصلی بومشناسی حیوانات بوده است و تحقیقات عمدتاً بر انتخاب زیستگاه، بهرهبرداری و ارزیابی آن متمرکز بودهاند. با این حال، مطالعاتی که به یک مقیاس واحد محدود میشوند، اغلب نمیتوانند نیازهای انتخاب زیستگاه حیوانات را به طور کامل و دقیق آشکار کنند. این مقاله با استفاده از ردیابی ماهوارهای برای تعیین مکانهای قوهای فریادزن زمستانگذران (Cygnus cygnus) در پارک ملی تالاب ماناس، سینکیانگ، به بررسی قوی فریادزن زمستانگذران (Cygnus cygnus) میپردازد. مدل حداکثر آنتروپی (MaxEnt) برای بررسی نیازهای انتخاب زیستگاه چند مقیاسی قوهای فریادزن زمستانگذران پارک ملی تالاب ماناس در مقیاسهای شب، روز و چشمانداز به کار گرفته شد. این مطالعه نشان داد که انتخاب زیستگاه قوهای فریادزن زمستانگذران در مقیاسهای مختلف متفاوت است. در مقیاس چشمانداز، قوهای فریادزن زمستانگذران زیستگاههایی با میانگین بارندگی زمستانی ۶.۹ میلیمتر و میانگین دمای ۶- درجه سانتیگراد، از جمله پهنههای آبی و تالابها را ترجیح میدهند که نشان میدهد آب و هوا (بارش و دما) و نوع زمین (تالابها و پهنههای آبی) بر انتخاب زیستگاه زمستانی آنها تأثیر میگذارند. قوهای فریادکش در طول روز، مناطق نزدیک به تالابها، پهنههای آبی و زمینهای بایر را با پراکندگی بیشتر پهنههای آبی ترجیح میدهند. برای شب، آنها تمایل دارند مناطقی را در پارک تالابی انتخاب کنند که در آن مزاحمت انسانی حداقل و امنیت بالاتر است. این مطالعه میتواند مبانی علمی و پشتیبانی دادهها را برای حفاظت از زیستگاه و مدیریت پرندگان آبزی زمستانگذران مانند قوهای فریادکش فراهم کند و اقدامات حفاظتی هدفمند را برای مدیریت و حفاظت مؤثر از مناطق زمستانگذرانی قوهای فریادکش توصیه کند.
کلمات کلیدی:سیگنوس سیگنوس؛ دوره زمستانگذرانی؛ انتخاب زیستگاه چندمقیاسی؛ پارک ملی تالاب ماناس
نشریه موجود در:
https://www.mdpi.com/1424-2818/16/5/306
