مجله:رفتارشناسی حیوانات، جلد ۲۱۵، سپتامبر ۲۰۲۴، صفحات ۱۴۳-۱۵۲
گونه (خفاش):جرثقیلهای گردن سیاه
چکیده:
اتصال مهاجرتی، میزان اختلاط جمعیتهای مهاجر در فضا و زمان را توصیف میکند. برخلاف پرندگان بالغ، پرندگان زیر بالغ اغلب الگوهای مهاجرتی متمایزی را نشان میدهند و با بالغ شدن، رفتار مهاجرتی و مقاصد خود را به طور مداوم اصلاح میکنند. در نتیجه، تأثیر حرکات زیر بالغ بر اتصال کلی مهاجرت ممکن است با بزرگسالان متفاوت باشد. با این حال، مطالعات فعلی در مورد اتصال مهاجرتی اغلب ساختارهای سنی جمعیت را نادیده میگیرند و عمدتاً بر بزرگسالان تمرکز دارند. در این مطالعه، ما نقش حرکات زیر بالغ را در شکلدهی اتصال سطح جمعیت با استفاده از دادههای ردیابی ماهوارهای از 214 درنای گردن سیاه، Grus nigricollis، در غرب چین بررسی کردیم. ابتدا واریانسهای جدایی مکانی را در گروههای سنی مختلف با استفاده از ضریب همبستگی مانتل زمانی پیوسته با دادههای 17 پرنده جوان که در همان سال به مدت 3 سال متوالی ردیابی شده بودند، ارزیابی کردیم. سپس اتصال مهاجرتی زمانی پیوسته را برای کل جمعیت (شامل گروههای سنی مختلف) از 15 سپتامبر تا 15 نوامبر محاسبه کردیم و نتیجه را با گروه خانواده (که فقط شامل پرندگان جوان و بالغ بود) مقایسه کردیم. نتایج ما همبستگی مثبتی بین تغییرات زمانی در جدایی مکانی و سن پس از جدا شدن نوجوانان از بزرگسالان نشان داد، که نشان میدهد پرندگان زیربالغ ممکن است مسیرهای مهاجرت خود را به خوبی تنظیم کرده باشند. علاوه بر این، اتصال مهاجرتی گروه سنی در فصل زمستان متوسط (زیر 0.6) و به ویژه کمتر از گروه خانواده در دوره پاییز بود. با توجه به تأثیر قابل توجه پرندگان زیربالغ بر اتصال مهاجرتی، توصیه میکنیم از دادههای جمعآوریشده از پرندگان در تمام ردههای سنی برای بهبود دقت تخمینهای اتصال مهاجرتی در سطح جمعیت استفاده شود.
