Diario:Investigación ecolóxica, 34(5), páxs. 637-643.
Especie (aviá):Cisnes cantores (Cygnus cygnus)
Resumo:
A área de distribución e o uso do hábitat son os compoñentes centrais da ecoloxía aviaria, e os estudos sobre estes aspectos serán útiles para a conservación e a xestión das poboacións de aves. Sesenta e sete cisnes foron etiquetados mediante o sistema de posicionamento global no humidal de Sanmenxia, na provincia de Henan, para obter datos detallados de localización no inverno de 2015 a 2016. O tamaño da área de distribución dos cisnes foi o maior no período medio de invernada, seguido do período temperán e o período tardío, e os tamaños foron significativamente diferentes entre os tres períodos de invernada. Houbo diferenzas significativas no uso do hábitat entre os diferentes períodos de invernada. No período temperán, os cisnes utilizaban principalmente as zonas de herbas acuáticas e plantas emerxentes, e dependían principalmente da suplementación artificial debido á falta de hábitats de alimentación naturais no período medio. No período tardío, os cisnes utilizaban principalmente a zona de herbas terrestres recentemente emerxidas. Agás as augas profundas, o uso doutros niveis de auga foi significativamente diferente entre os diferentes períodos de invernada. No período temperán de invernada, os cisnes tendían a preferir as zonas de niveis de auga baixos e altos; No período medio, atopábanse principalmente nas zonas de niveis de auga intermedios e altos e utilizaban todas as zonas de niveis de auga agás o nivel de auga profundo ao final do período de invernada. Concluíuse que os cisnes prefiren algunhas plantas, como as xuncas, as espadañas e a herba de corte, e que a profundidade da auga debería ser axeitada para os cisnes, cos niveis de auga que varían ao longo dun gradiente.
PUBLICACIÓN DISPOÑIBLE EN:
https://doi.org/10.1111/1440-1703.12031

