Օրագիր՝Էկոլոգիական ցուցանիշներ, 99, էջ 83-90։
Տեսակ (թռչուն):Մեծ սպիտակաճակատային սագ (Anser albifrons)
Աբստրակտ:
Սննդային ռեսուրսների բաշխումը բնակավայրի ընտրության հիմնական գործոն է: Բուսակեր ջրլող թռչունները նախընտրում են վաղ աճող բույսերը (բույսերի աճի սկզբից մինչև սննդարար կենսազանգվածի գագաթնակետը), քանի որ դրանք առաջարկում են էներգիայի կլանման ավելի բարձր մակարդակ: Բույսերի զարգացման այս փուլը լիովին չի արտացոլվում արբանյակային բուսականության լայնորեն օգտագործվող ցուցանիշներով, որոնք կենտրոնանում են բույսերի կենսազանգվածի (օրինակ՝ բարելավված բուսականության ինդեքս, EVI) կամ բույսերի ակտիվ աճի (օրինակ՝ ընթացիկ և նախորդ ամսաթվերի միջև դիֆերենցիալ EVI, diffEVI) վրա: Բուսակեր ջրլող թռչունների համար հարմար արածեցման տարածքների քարտեզագրումը բարելավելու համար մենք առաջարկում ենք բույսերի վաղ աճի փուլի աճի նոր արբանյակային աճի ցուցիչ (ESPG): Մենք ենթադրում ենք, որ բուսակեր ջրլող թռչունները նախընտրում են բույսերը վաղ զարգացման փուլում՝ աճի շրջանում, և ընտրում են բույսեր, որոնց ESPG-ի համեմատաբար ուշ ավարտը աճի ոչ-աճող շրջանում: Մեր կանխատեսումները հաստատելու համար մենք օգտագործում ենք Յանցզի գետի ջրհեղեղատարածքում ձմեռող 20 մեծ սպիտակաճակատային սագերի (Anser albifrons) արբանյակային հետևման տվյալները: Մենք կառուցում ենք ընդհանրացված գծային մոդելներ սագերի բաշխման համար աճման և ոչ աճման սեզոնների ընթացքում և համեմատում ենք ESPG-ի կատարողականը բույսերի աճի լայնորեն օգտագործվող ցուցանիշների (EVI և diffEVI) հետ։ Աճման սեզոնի ընթացքում ESPG-ն կարող է բացատրել սագերի բաշխման տատանումների 53%-ը՝ գերազանցելով EVI-ին (27%) և diffEVI-ին (34%)։ Ոչ աճման սեզոնի ընթացքում միայն ESPG-ի ավարտն է էականորեն ազդում սագերի բաշխման վրա՝ բացատրելով տատանումների 25%-ը (ESPG: AUC = 0.78; EVI: AUC = 0.58; diffEVI: AUC = 0.58)։ Նոր մշակված բույսերի աճի ցուցանիշը՝ ESPG-ն, կարող է օգտագործվել խոտակեր ջրլող թռչունների բաշխման մոդելները բարելավելու և, հետևաբար, ջրլող թռչունների պահպանման և ճահճուտների կառավարման ջանքերը աջակցելու համար։
ՀՐԱՊԱՐԱԿՈՒՄԸ ՀԱՍԱՆԵԼԻ Է՝
https://doi.org/10.1016/j.ecolind.2018.12.016
