հրապարակումներ_նկար

Կարապի սագերի (Anser cygnoides) հնարավոր բնակավայրերը և դրանց պահպանման կարգավիճակը Արևելաասիական թռիչքուղու երկայնքով։

հրատարակություններ

Չունսյաո Վանգի, Սիուբո Յուի, Շաոքսիա Սիայի, Յու Լիուի, Ջունլոնգ Հուանգի և Վեյ Չժաոյի կողմից

Կարապի սագերի (Anser cygnoides) հնարավոր բնակավայրերը և դրանց պահպանման կարգավիճակը Արևելաասիական թռիչքուղու երկայնքով։

Չունսյաո Վանգի, Սիուբո Յուի, Շաոքսիա Սիայի, Յու Լիուի, Ջունլոնգ Հուանգի և Վեյ Չժաոյի կողմից

Տեսակ (թռչուն):Կարապի սագեր (Anser cygnoides)

Օրագիր՝Հեռահար զոնդավորում

Աբստրակտ:

Բնակավայրերը չվող թռչուններին ապահովում են գոյատևման և բազմացման համար անհրաժեշտ տարածք: Տարեկան ցիկլի փուլերում պոտենցիալ բնակավայրերի և դրանց ազդեցության գործոնների նույնականացումը անփոխարինելի է թռիչքուղու երկայնքով պահպանման համար: Այս ուսումնասիրության մեջ մենք արբանյակային հետևում ենք ստացել ութ կարապ սագերի (Anser cygnoides) ձմեռողներին Պոյանգ լճում (28°57′4.2″, 116°21′53.36″) 2019-ից 2020 թվականներին: Օգտագործելով առավելագույն էնտրոպիայի տեսակների բաշխման մոդելը, մենք ուսումնասիրել ենք կարապ սագերի պոտենցիալ բնակավայրերի բաշխումը նրանց միգրացիայի ցիկլի ընթացքում: Մենք վերլուծել ենք տարբեր շրջակա միջավայրի գործոնների հարաբերական ներդրումը թռիչքուղու երկայնքով յուրաքանչյուր պոտենցիալ բնակավայրի բնակավայրի պիտանիության և պահպանման վիճակի վրա: Մեր արդյունքները ցույց են տալիս, որ կարապ սագերի հիմնական ձմեռման վայրերը գտնվում են Յանցզի գետի միջին և ստորին հոսանքներում: Կանգառները լայնորեն տարածված էին, հիմնականում Բոհայի եզրին, Դեղին գետի միջին հոսանքներում և Հյուսիսարևելյան հարթավայրում, և տարածվում էին դեպի արևմուտք՝ դեպի Ներքին Մոնղոլիա և Մոնղոլիա: Բազմացման վայրերը հիմնականում գտնվում են Ներքին Մոնղոլիայում և արևելյան Մոնղոլիայում, մինչդեռ որոշները ցրված են Մոնղոլիայի կենտրոնական և արևմտյան մասերում: Հիմնական բնապահպանական գործոնների ներդրման մակարդակները տարբեր են բազմացման վայրերում, կանգառների վայրերում և ձմեռման վայրերում: Բազմացման վայրերի վրա ազդել են թեքությունը, բարձրությունը և ջերմաստիճանը: Թեքությունը, մարդու հետքի ինդեքսը և ջերմաստիճանը հիմնական գործոններն էին, որոնք ազդել են կանգառների վրա: Ձմեռման վայրերը որոշվել են հողօգտագործմամբ, բարձրությամբ և տեղումներով: Բնակավայրերի պահպանության վիճակը բազմացման վայրերի համար կազմում է 9.6%, ձմեռման վայրերի համար՝ 9.2% և կանգառների վայրերի համար՝ 5.3%: Այսպիսով, մեր արդյունքները ներկայացնում են Արևելյան Ասիայի թռիչքուղու վրա սագերի տեսակների համար բնակավայրերի պաշտպանության հնարավորության միջազգային քննադատական ​​​​գնահատական:

ՀՐԱՊԱՐԱԿՈՒՄԸ ՀԱՍԱՆԵԼԻ Է՝

https://doi.org/10.3390/rs14081899