სახეობა (ფრინველი):აღმოსავლური ყარყატი (Ciconia boyciana)
ჟურნალი:ეკოლოგიური ინდიკატორები
რეზიუმე:
მიგრაციის დროს მიგრირებადი სახეობები ურთიერთქმედებენ სხვადასხვა ეკოსისტემასთან სხვადასხვა რეგიონში, რაც მათ უფრო გარემოსდაცვით მგრძნობიარეს და შესაბამისად, გადაშენებისკენ მიდრეკილს ხდის. გრძელი მიგრაციის მარშრუტები და შეზღუდული კონსერვაციული რესურსები მოითხოვს კონსერვაციის პრიორიტეტების მკაფიოდ განსაზღვრას, რათა გაუმჯობესდეს კონსერვაციის რესურსების განაწილების ეფექტურობა. მიგრაციის დროს გამოყენების ინტენსივობის სივრცულ-დროითი ჰეტეროგენულობის გარკვევა კონსერვაციის ტერიტორიებისა და პრიორიტეტების განსაზღვრის ეფექტური გზაა. 12 აღმოსავლური თეთრი ყარყატი (Ciconia boyciana), რომლებიც IUCN-ის მიერ „გადაშენების პირას მყოფ“ სახეობად არის ჩამოთვლილი, აღიჭურვა თანამგზავრული თვალთვალის აპარატებით, რათა მთელი წლის განმავლობაში მათი საათობრივი მდებარეობა ჩაეწერათ. შემდეგ, დისტანციური ზონდირებისა და დინამიური ბრაუნის ხიდის მოძრაობის მოდელის (dBBMM) გამოყენებით, გამოვლინდა და შედარდა გაზაფხულისა და შემოდგომის მიგრაციას შორის მახასიათებლები და განსხვავებები. ჩვენი დასკვნები აჩვენებს, რომ: (1) ბოჰაის რგოლი ყოველთვის იყო ყარყატების გაზაფხულისა და შემოდგომის მიგრაციის ძირითადი გაჩერების ადგილი, მაგრამ გამოყენების ინტენსივობას აქვს სივრცითი განსხვავებები; (2) ჰაბიტატის შერჩევის განსხვავებამ გამოიწვია ყარყატების სივრცითი განაწილების განსხვავებები, რაც გავლენას ახდენს არსებული კონსერვაციის სისტემების ეფექტურობაზე; (3) ჰაბიტატის ბუნებრივი ჭაობებიდან ხელოვნურ ზედაპირებზე გადასვლა მოითხოვს ეკოლოგიურად სუფთა მიწათსარგებლობის რეჟიმის შემუშავებას; (4) თანამგზავრული თვალთვალის, დისტანციური ზონდირების და მონაცემთა ანალიზის მოწინავე მეთოდების განვითარებამ მნიშვნელოვნად შეუწყო ხელი გადაადგილების ეკოლოგიას, მიუხედავად იმისა, რომ ისინი ჯერ კიდევ შემუშავების პროცესშია.
პუბლიკაცია ხელმისაწვდომია:
https://doi.org/10.1016/j.ecolind.2022.109760
