ទិនានុប្បវត្តិ៖ជីវវិទ្យាបច្ចុប្បន្ន, 27(10), pp.R376-R377។
ប្រភេទសត្វ (បក្សី)៖Swan goose (Anser cygnoides), Tundra bean goose (Anser serrirostris), Greater white-fronted goose (Anser albifrons), goose មុខពណ៌សតិចជាង (Anser erythropus), goose greylag (Anser anser)
អរូបី
ខណៈពេលដែលចំនួនសត្វពពែព្រៃនៅរដូវរងានៅអាមេរិកខាងជើង និងអឺរ៉ុប ភាគច្រើនមានការរីកដុះដាលដោយការកេងប្រវ័ញ្ចដីស្រែចំការ សត្វក្ងាននៅក្នុងប្រទេសចិន (ដែលហាក់បីដូចជាជាប់នឹងដីសើមធម្មជាតិ) ជាទូទៅមានការថយចុះ។ ឧបករណ៍ Telemetry ត្រូវបានភ្ជាប់ជាមួយសត្វក្ងានព្រៃរដូវរងារចំនួន 67 នៃប្រភេទ 5 ផ្សេងៗគ្នា នៅតំបន់ដីសើមសំខាន់ៗចំនួន 3 នៅតំបន់ទំនាបទឹកជំនន់ទន្លេ Yangtze (YRF) ប្រទេសចិន ដើម្បីកំណត់ការប្រើប្រាស់ជម្រក។ បុគ្គលចំនួន 50 នៃប្រភេទសត្វដែលកំពុងធ្លាក់ចុះចំនួន 3 ត្រូវបានបង្ខាំងស្ទើរតែទាំងស្រុងនៅក្នុងដីសើមធម្មជាតិ។ បុគ្គលចំនួន 17 នាក់មកពីប្រភេទសត្វពីរដែលបង្ហាញពីនិន្នាការស្ថិរភាពបានប្រើប្រាស់ដីសើម 83% និង 90% នៃពេលវេលា បើមិនដូច្នេះទេងាកទៅរកដីស្រែចម្ការ។ លទ្ធផលទាំងនេះបញ្ជាក់ពីការសិក្សាពីមុនដែលភ្ជាប់ការធ្លាក់ចុះក្នុងចំណោមសត្វក្ងានរដូវរងារបស់ចិនទៅនឹងការបាត់បង់ទីជម្រកធម្មជាតិ និងការរិចរិលដែលប៉ះពាល់ដល់ការផ្គត់ផ្គង់អាហារ។ លទ្ធផលទាំងនេះក៏រួមចំណែកដល់ការពន្យល់ពីស្ថានភាពអភិរក្សក្រីក្រនៃសត្វក្ងានរដូវរងារបស់ចិន បើប្រៀបធៀបទៅនឹងប្រភេទសត្វពពែដូចគ្នា និងប្រភេទសត្វដទៃទៀតដែលនៅរដូវរងានៅកូរ៉េខាងត្បូង និងជប៉ុន អឺរ៉ុបខាងលិច និងអាមេរិកខាងជើង ដែលចិញ្ចឹមស្ទើរតែទាំងស្រុងលើដីកសិកម្ម រំដោះពួកវាចេញពីដែនកំណត់ចំនួនប្រជាជនរដូវរងា។
ការបោះពុម្ពផ្សាយមាននៅ៖
https://doi.org/10.1016/j.cub.2017.04.037
