Coniunctio notitiarum vestigationis modernarum et tabularum historicarum intellectum habitaculorum aestivorum Anseris erythropi frontis albi minoris orientalis auget.

Species (Avium):Anser minor fronte alba (Anser erythropus)

Acta Diurna:Oecologia et Evolutio

Summarium:

Anser erythropus minor (Anser erythropus), minimus ex anseribus "cinereis", in Indice Rubro IUCN ut "Vulnerabiles" habetur et in omnibus civitatibus ubi habitat protegitur. Tres populationes sunt, quarum minime investigata est populatio orientalis, inter Russiam et Sinam communicata. Longinquitas extrema locorum nidificationis eas investigatoribus plerumque inaccessibiles reddit. Loco visitationis, vestigatio avium e locis hibernationis e longinquo explorationem regionis aestivae permittit. Per triennium, et utens instrumentis GPS accuratissimis, undecim individua *A. erythropi* a loco hibernationis principali Sinae ad loca aestiva et congregationis in Russia boreorientali investigata sunt. Data ex illa vestigatione obtenta, corroborata a perquisitione terrestri et documentis litterarum, adhibita sunt ad distributionem aestivam *A. erythropi* simulandam. Quamquam litterae priores regionem aestivam dispersam describunt, exemplar suggerit regionem habitati aestivi contiguum fieri posse, quamquam observationes ad hunc diem confirmare non possunt *A. erythropi* per totam regionem simulatam praesentem esse. Habitacula aptissima secundum litora Maris Laptev, praesertim Delta Lenae, in planitie Yana-Kolymae, et minoribus planitiebus Chukotkae cum angustiis extensionibus riparianis contra flumen secundum flumina maiora, ut Lena, Indigirka, et Kolyma, sita sunt. Probabilitas praesentiae A. erythropi ad areas cum altitudine minore quam 500 m cum paludibus abundantibus, praesertim habitaculis riparinis, et climate cum praecipitatione quadrantis calidissimae circa 55 mm et temperatura media circa 14°C per Iunium-Augustum refertur. Perturbatio humana etiam aptitudinem locorum afficit, cum gradatim decrescente praesentia specierum incipiente circiter 160 km ab sedibus humanis. Investigatio remota specierum animalium potest lacunam cognitionis necessariam ad robustam aestimationem exemplarium distributionis specierum in areis remotis superare. Melior cognitio distributionis specierum magni momenti est ad intellegendas consequentias oecologicas magnae scalae rapidae mutationis globalis et ad rationes administrationis conservationis constituendas.