Төрөл (сарьсан багваахай):элбэнх нохойнууд
Хураангуй:
Хотжилт нь зэрлэг ан амьтдыг шинэ сорилттой нөхцөл байдал, хүрээлэн буй орчны дарамтад оруулдаг тул зан үйлийн уян хатан чанар өндөртэй амьтдыг колоничлох, хотын орчинд дасан зохицох чадвартай гэж үздэг. Гэсэн хэдий ч хотын болон хотын захын ландшафтуудад амьдардаг популяцийн зан үйлийн ялгаатай байдал нь зэрлэг ан амьтдын менежментийн уламжлалт арга барилд урьд өмнө байгаагүй сорилтуудыг бий болгодог бөгөөд энэ нь хүний эрчимтэй хөндлөнгийн оролцооны хариуд зүйлийн зан үйлийн өөрчлөлтийн улмаас тухайн зүйлийн хэрэгцээг харгалзан үзэхгүй эсвэл хүн-зэрлэг ан амьтдын зөрчилдөөнийг зөөлрүүлж чаддаггүй. Энд бид элбэнх нохойн (Nyctereutes procyonoides) нутаг дэвсгэрийн тархац, идэш тэжээл, хөдөлгөөн, хоол тэжээлийн ялгааг Хятадын Шанхай хотын орон сууцны хороолол болон ойн цэцэрлэгт хүрээлэнгийн хоорондох ялгааг судалж байна. 22 хүний GPS-ийн мэдээллийг ашиглан бид орон сууцны хороолол дахь элбэнх нохойн тархац (10.4 ± 8.8 га) ойн цэцэрлэгт хүрээлэнгийнхээс (119.6 ± 135.4 га) 91.26%-иар бага болохыг олж мэдсэн. Орон сууцны хороолол дахь элбэнх нохойнууд нь ойн цэцэрлэгт хүрээлэнгийнхтэй (263.22 ± 84.972 м/ц) харьцуулахад шөнийн хөдөлгөөний хурд (134.55 ± 50.68 м/ц) мэдэгдэхүйц бага байгааг бид олж мэдсэн. 528 өтгөний дээжинд хийсэн шинжилгээгээр хүн амын хоол хүнсний орц найрлагыг орон сууцны хорооллуудад (χ2 = 4.691, P = 0.026) их хэмжээгээр хэрэглэж байгаа нь хотын элбэнх нохойн тэжээл хайх стратеги нь ойн цэцэрлэгт хүрээлэнгийн популяциас ялгаатай болохыг харуулж байна. Бидний олж мэдсэн зүйл дээр үндэслэн бид олон нийтэд түшиглэсэн ан амьтдын менежментийн стратегийг санал болгож, суурьшлын хорооллын одоогийн төлөвлөлтийг өөрчлөхийг санал болгож байна. Бидний үр дүн нь хотын биологийн олон янз байдлын менежментэд хөхтөн амьтдын зан үйлийн судалгааны ач холбогдлыг онцолж, судалгааны бүс нутаг болон түүний гаднах хотын орчинд хүн, зэрлэг ан амьтдын зөрчилдөөнийг багасгах шинжлэх ухааны үндэслэл болж байна.
Хэвлэн нийтлэхийг дараах хаягаас авах боломжтой.
https://iopscience.iop.org/article/10.1088/1748-9326/ad7309
