Trek en overwintering van kwetsbare volwassen Chinese zilverreigers (Egretta eulophotes) vastgesteld met behulp van GPS-tracking.

Soort (vogels):Chinese zilverreigers (Egretta eulophotata)

Tijdschrift:Vogelonderzoek

Abstract:

Kennis van de behoeften van trekvogels is cruciaal voor het ontwikkelen van beschermingsplannen voor kwetsbare trekvogelsoorten. Deze studie was gericht op het bepalen van de trekroutes, overwinteringsgebieden, habitatgebruik en sterfte van volwassen Chinese zilverreigers (Egretta eulophotata). Zestig volwassen Chinese zilverreigers (31 vrouwtjes en 29 mannetjes) op een onbewoond broedeiland voor de kust van Dalian, China, werden gevolgd met behulp van GPS-satellietzenders. GPS-locaties die met tussenpozen van 2 uur werden vastgelegd van juni 2019 tot augustus 2020 werden gebruikt voor analyse. In totaal voltooiden 44 en 17 gevolgde adulten respectievelijk hun herfst- en lentetrek. Vergeleken met de herfsttrek vertoonden gevolgde adulten meer diverse routes, een hoger aantal tussenstops, een lagere migratiesnelheid en een langere migratieduur in de lente. De resultaten gaven aan dat trekvogels verschillende gedragsstrategieën hadden tijdens de twee trekseizoenen. De duur van de lentetrek en de tussenstop voor vrouwtjes waren significant langer dan die voor mannetjes. Er bestond een positieve correlatie tussen de aankomst- en vertrekdata in het voorjaar, en tussen de aankomstdatum in het voorjaar en de duur van de tussenstop. Deze bevinding gaf aan dat de zilverreigers die vroeg in de broedgebieden arriveerden, de overwinteringsgebieden ook vroeg verlieten en een kortere tussenstop hadden. Volwassen vogels gaven tijdens de trek de voorkeur aan getijdenmoerassen, bossen en aquacultuurvijvers. Tijdens de overwintering gaven volwassen vogels de voorkeur aan eilanden voor de kust, getijdenmoerassen en aquacultuurvijvers. Volwassen Chinese zilverreigers vertoonden een relatief lage overlevingskans vergeleken met de meeste andere veel voorkomende ardeid-soorten. Dode exemplaren werden aangetroffen in aquacultuurvijvers, wat erop wijst dat menselijke verstoring de belangrijkste doodsoorzaak is van deze kwetsbare soort. Deze resultaten onderstreepten het belang van het oplossen van conflicten tussen zilverreigers en door de mens aangelegde aquacultuurmoerassen en het beschermen van getijdenplaten en eilanden voor de kust in natuurlijke wetlands door middel van internationale samenwerking. Onze resultaten droegen bij aan de tot nu toe onbekende jaarlijkse spatiotemporele migratiepatronen van volwassen Chinese zilverreigers en vormden daarmee een belangrijke basis voor het behoud van deze kwetsbare soort.