Wieloskalowe podejście do identyfikacji wzorców czasoprzestrzennych wyboru siedlisk przez żurawie mandżurskie.

Dziennik:Nauka o środowisku całościowym, str. 139980.

Gatunek (ptaki):Żuraw mandżurski (Grus japonensis)

Abstrakcyjny:

Skuteczne środki ochrony w dużej mierze zależą od wiedzy na temat wyboru siedlisk przez gatunki docelowe. Niewiele wiadomo na temat charakterystyki skali i rytmu czasowego wyboru siedlisk przez zagrożonego żurawia mandżurskiego, co ogranicza ochronę siedlisk. W tym przypadku dwa żurawie mandżurskie były śledzone za pomocą GPS przez dwa lata w Narodowym Rezerwacie Przyrody Yancheng (YNNR). Opracowano podejście wieloskalowe w celu określenia czasoprzestrzennego wzorca wyboru siedlisk przez żurawie mandżurskie. Wyniki wykazały, że żurawie mandżurskie preferowały Scirpus mariqueter, stawy, Suaeda salsa i Phragmites australis, a unikały Spartina alterniflora. W każdym sezonie wskaźnik wyboru siedlisk przez Scirpus mariqueter i stawy był najwyższy odpowiednio w dzień i w nocy. Dalsza analiza wieloskalowa wykazała, że ​​procentowe pokrycie Scirpus mariqueter w skali od 200 do 500 m było najważniejszym predyktorem dla wszystkich modeli wyboru siedlisk, podkreślając znaczenie odtworzenia dużego obszaru siedliska Scirpus mariqueter dla odtworzenia populacji żurawia mandżurskiego. Ponadto, inne zmienne wpływają na wybór siedlisk w różnych skalach, a ich wkład zmienia się w zależności od rytmu sezonowego i dobowego. Co więcej, zmapowano przydatność siedlisk, aby zapewnić bezpośrednią podstawę do zarządzania siedliskami. Odpowiedni obszar siedlisk dziennych i nocnych stanowił odpowiednio 5,4%–19,0% i 4,6%–10,2% badanego obszaru, co sugeruje pilną potrzebę odtworzenia. Badanie podkreśliło skalę i rytmy czasowe wyboru siedlisk dla różnych gatunków zagrożonych, które zależą od małych siedlisk. Proponowane podejście wieloskalowe ma zastosowanie do odtworzenia i zarządzania siedliskami różnych gatunków zagrożonych.