publikacje_img

Nowy wskaźnik satelitarny służący do identyfikacji obszarów żerowania w czasie i przestrzeni dla roślinożernego ptactwa wodnego.

publikacje

przez Wei, J., Xin, Q., Ji, L., Gong, P. i Si, Y.,

Nowy wskaźnik satelitarny służący do identyfikacji obszarów żerowania w czasie i przestrzeni dla roślinożernego ptactwa wodnego.

przez Wei, J., Xin, Q., Ji, L., Gong, P. i Si, Y.,

Dziennik:Wskaźniki ekologiczne, 99, s.83-90.

Gatunek (ptaki):Gęś białoczelna (Anser albifrons)

Abstrakcyjny:

Dystrybucja zasobów pokarmowych jest kluczowym czynnikiem w wyborze siedliska. Roślinożerne ptactwo wodne preferuje rośliny we wczesnej fazie wzrostu (od początku wzrostu roślin do szczytu biomasy składników odżywczych), ponieważ oferują one wyższe wskaźniki pobierania energii. Ten etap rozwoju roślin nie jest w pełni uwzględniany przez powszechnie stosowane satelitarne wskaźniki roślinności, które koncentrują się na biomasie roślin (np. Wskaźnik Ulepszonej Roślinności, EVI) lub aktywnym wzroście roślin (np. różnicowy EVI między bieżącą a poprzednią datą, diffEVI). Aby ulepszyć mapowanie odpowiednich obszarów żerowania dla roślinożernego ptactwa wodnego, proponujemy nowy satelitarny wskaźnik wzrostu roślin we wczesnej fazie wzrostu (ESPG). Stawiamy hipotezę, że roślinożerne ptactwo wodne preferuje rośliny we wczesnej fazie rozwoju w sezonie wegetacyjnym i wybiera rośliny o stosunkowo późniejszym końcu ESPG w sezonie poza wegetacyjnym. Do weryfikacji naszych przewidywań wykorzystujemy dane z satelitarnego śledzenia 20 gęsi białoczelnych (Anser albifrons) zimujących na zalewisku rzeki Jangcy. Budujemy uogólnione modele liniowe dla rozmieszczenia gęsi w sezonie wegetacyjnym i poza nim, a następnie porównujemy skuteczność wskaźnika wzrostu roślin ESPG z powszechnie stosowanymi wskaźnikami wzrostu roślin (EVI i diffEVI). W sezonie wegetacyjnym wskaźnik ESPG może wyjaśnić 53% zmienności w rozmieszczeniu gęsi, przewyższając EVI (27%) i diffEVI (34%). W sezonie poza nim, jedynie koniec wskaźnika ESPG istotnie wpływa na rozmieszczenie gęsi, wyjaśniając 25% wariancji (ESPG: AUC = 0,78; EVI: AUC = 0,58; diffEVI: AUC = 0,58). Nowo opracowany wskaźnik wzrostu roślin ESPG może zostać wykorzystany do udoskonalenia modeli rozmieszczenia roślinożernego ptactwa wodnego, a tym samym do wsparcia działań na rzecz jego ochrony i zarządzania terenami podmokłymi.

HQNG (7)

PUBLIKACJA DOSTĘPNA POD ADRESEM:

https://doi.org/10.1016/j.ecolind.2018.12.016