Wykorzystanie siedlisk przez migrujące kuliki wielkie (Numenius phaeopus) określone na podstawie biotropów w miejscu postoju na Morzu Żółtym.

Dziennik:Czasopismo Ornitologiczne, 160(4), s.1109-1119.

Gatunek (ptaki):Kulik wielki (Numenius phaeopus)

Abstrakcyjny:

Miejsca postoju są kluczowe dla uzupełnienia zapasów paliwa i odpoczynku ptaków migrujących. Wyjaśnienie wymagań siedliskowych ptaków wędrownych podczas postoju jest ważne dla zrozumienia ekologii migracji i zarządzania ochroną przyrody. Jednak wykorzystanie siedlisk przez ptaki wędrowne w miejscach postoju zostało niedostatecznie zbadane, a indywidualne zróżnicowanie w użytkowaniu siedlisk między gatunkami pozostaje w dużej mierze niezbadane. Wiosną 2016 r. oraz wiosną i jesienią 2017 r. śledziliśmy ruch migrujących kulików wielkich (Numenius phaeopus), wykorzystując znaczniki Global Positioning System – Global System for Mobile Communication (GPS) w Chongming Dongtan, ważnym miejscu postoju w południowej części Morza Żółtego w Chinach. Do wykrycia wpływu poszczególnych ptaków, czynnika dobowego (dzień vs. noc) i wysokości pływów na wykorzystanie siedlisk przez kuliki wielkie podczas postoju wykorzystano wielomianową regresję logistyczną i wnioskowanie wielomodelowe. Intensywność aktywności kulików wielkich była niższa w nocy niż w ciągu dnia, podczas gdy maksymalna odległość, na jaką przemieściły się oznakowane kuliki wielkie, była podobna w dzień i w nocy. Bagna słone i bagna błotne były intensywnie użytkowane przez wszystkie osobniki we wszystkich trzech porach roku: > 50% i 20% wszystkich zapisów uzyskano odpowiednio ze słonych bagien i bagien. Użytkowanie siedlisk znacząco różniło się między osobnikami; grunty rolne i lasy były użytkowane przez niektóre osobniki wiosną 2016 r., podczas gdy mokradła regeneracyjne w pobliżu obszaru pływowego były użytkowane przez niektóre osobniki w 2017 r. Ogólnie rzecz biorąc, słone bagna, grunty rolne i lasy były częściej użytkowane w ciągu dnia, podczas gdy bagna błotne były częściej użytkowane w nocy. Wraz ze wzrostem wysokości pływów użytkowanie bagien malało, a użytkowanie słonych bagien rosło. Wyniki sugerują, że bio-śledzenie oparte na osobach może dostarczyć szczegółowych danych na temat użytkowania siedlisk zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy. Różnice w sposobie wykorzystywania siedlisk przez poszczególne osobniki i w różnych okresach podkreślają znaczenie różnorodności siedlisk dla ochrony ptaków.