Gatunek (ptaki):Bocian wschodni (Ciconia boyciana)
Dziennik:Wskaźniki ekologiczne
Abstrakcyjny:
Gatunki wędrowne oddziałują z różnymi ekosystemami w różnych regionach podczas migracji, co czyni je bardziej wrażliwymi na środowisko, a zatem bardziej podatnymi na wyginięcie. Długie trasy migracji i ograniczone zasoby ochronne wymagają jasnego określenia priorytetów ochrony w celu poprawy efektywności alokacji zasobów ochronnych. Wyjaśnienie heterogeniczności czasoprzestrzennej intensywności wykorzystania podczas migracji jest skutecznym sposobem na ukierunkowanie obszarów ochrony i priorytetów. 12 bocianów białych orientalnych (Ciconia boyciana), wymienionych jako gatunek „zagrożony” przez IUCN, zostało wyposażonych w rejestratory satelitarne, aby rejestrować ich lokalizację co godzinę przez cały rok. Następnie, w połączeniu z teledetekcją i dynamicznym modelem ruchu mostu Browna (dBBMM), zidentyfikowano i porównano cechy i różnice między migracją wiosenną i jesienną. Nasze ustalenia wykazały, że: (1) krawędź Bohai zawsze była głównym obszarem postoju dla wiosennej i jesiennej migracji bocianów, ale intensywność wykorzystania ma różnice przestrzenne; (2) różnice w wyborze siedlisk skutkowały różnicami w rozmieszczeniu przestrzennym bocianów, wpływając tym samym na efektywność istniejących systemów ochrony; (3) zmiana siedlisk z naturalnych terenów podmokłych na powierzchnie sztuczne wymaga opracowania przyjaznego dla środowiska sposobu użytkowania gruntów; (4) rozwój śledzenia satelitarnego, teledetekcji i zaawansowanych metod analizy danych znacznie ułatwił ekologię przemieszczania się, chociaż wciąż znajdują się one w fazie rozwoju.
PUBLIKACJA DOSTĘPNA POD ADRESEM:
https://doi.org/10.1016/j.ecolind.2022.109760
