Joernaal:Voëlnavorsing, 10(1), bl.19.
Spesie (Voël):Groot Witfrontgans (Anser albifrons)
Opsomming:
Migrasieteorie dui daarop, en sommige empiriese studies toon, dat langafstand-voëltrekkers geneig is om 'n tydminimaliseringsstrategie tydens lentemigrasie aan te neem om mee te ding vir die beste broeiplekke en reproduktiewe sukses te verhoog, wat lei tot korter lentemigrasie in vergelyking met dié in die herfs. Deur GPS/GSM-senders te gebruik, het ons die volledige migrasies van 11 Groot Witfrontganse (Anser albifrons) tussen suidoos-China en die Russiese Arktiese gebied gevolg om die migrasietydsberekening en -roetes van die Oos-Asiatiese bevolking te openbaar, en die verskil in duur tussen lente- en herfsmigrasie van hierdie bevolking te vergelyk. Ons het gevind dat migrasie in die lente (79 ± 12 dae) meer as twee keer so lank geneem het om dieselfde afstand af te lê as in die herfs (35 ± 7 dae). Hierdie verskil in migrasieduur is hoofsaaklik bepaal deur aansienlik meer tyd wat in die lente (59 ± 16 dae) as in die herfs (23 ± 6 dae) by aansienlik meer oornagplekke bestee is. Ons stel voor dat hierdie ganse, wat vermoedelik gedeeltelike kapitaaltelers is, byna driekwart van die totale migrasietyd by lente-oornagplekke deurgebring het om energievoorrade te bekom vir uiteindelike belegging in voortplanting, hoewel ons nie die hipotese kan verwerp dat die tydsberekening van die lente-dooi ook tot die duur van die oornagplek bygedra het nie. In die herfs het hulle die nodige energievoorrade op die broeiplekke verkry wat voldoende was om Noordoos-China se oornagplekke amper sonder om te stop te bereik, wat oornagtye in die herfs verminder het en gelei het tot die vinniger herfsmigrasie as die lente.
PUBLIKASIE BESKIKBAAR BY:
https://doi.org/10.1186/s40657-019-0157-6
