публікацыі_img

Вызначэнне месцаў размнажэння і штогадовы распарадак дня нядаўна выяўленага падвіда бахайскіх чорнахвостых верешчанкаў.

публікацыі

Бінг-Ран Чжу, Мо А. Верховен, А. Х. Джэле Лунстра, Ліза Санчэс-Агілар, Крыс Дж. Хасэл, Кэтрын КС. Leung, Weipan Lei, Zhengwang Zhang & Theunis Piersma

Вызначэнне месцаў размнажэння і штогадовы распарадак дня нядаўна выяўленага падвіда бахайскіх чорнахвостых верешчанкаў.

Бінг-Ран Чжу, Мо А. Верховен, А. Х. Джэле Лунстра, Ліза Санчэс-Агілар, Крыс Дж. Хасэл, Кэтрын КС. Leung, Weipan Lei, Zhengwang Zhang & Theunis Piersma

Від (птушыны):Чорнахвосты верэснічок (Limosa limosa bohaii)

Часопіс:Эму

Рэзюмэ:

Бахайскі чорнахвосты верешчанік (Limosa limosa bohaii) — нядаўна адкрыты падвід на Усходнеазіяцка-аўстралазійскім міграцыйным шляху. На падставе спадарожнікавага сачэння за 21 асобінай, якія былі пазначаны ў паўночнай частцы Бахайскага заліва, Кітай, з 2016 па 2018 год, мы апісваем гадавы цыкл гэтага падвіда. Усе птушкі мелі Тайланд як самы паўднёвы «зімовы» пункт прызначэння. Вясновы адлёт адбыўся ў канцы сакавіка падчас міграцыі на поўнач. Першым месцам прыпынку быў Бахайскі заліў, дзе яны праводзілі ў сярэднім 39 дзён (± SD = 6 дзён), затым ішлі Унутраная Манголія і правінцыя Цзілінь (спыняючыся на 8 дзён ± 1 дзень). Прыбыццё на гнездаванне на Далёкі Усход Расіі адбылося ў канцы мая. Былі выяўлены два месцы гнездавання, з сярэдняй адлегласцю 1100 км адно ад аднаго; усходняе месца знаходзілася за межамі вядомага азіяцкага распаўсюджвання чорнахвостага верешчаніка. Міграцыя на поўдзень пачалася ў канцы чэрвеня, прычым белыя верэнікі рабілі больш працяглыя прыпынкі ў тых жа двух асноўных месцах прыпынку, якія выкарыстоўваліся вясной, гэта значыць ва Унутранай Манголіі і правінцыі Цзілінь (32 ± 5 дзён) і ў Бахайскім заліве (44 ± 8 дзён), прычым некаторыя асобіны зрабілі трэці прыпынак у сярэднім-ніжнім цячэнні ракі Янцзы на поўдні Кітая (12 ± 4 дні). Да канца верасня большасць выяўленых асобін прыбылі ў Тайланд. У параўнанні з раней вядомымі падвідамі, белыя верэнікі маюць рэзка адрозныя графікі міграцыі і лінькі, таму гэта даследаванне дапаўняе веды аб унутрывідавай разнастайнасці чорнахвостых белыя верэнікі на Усходнеазіяцка-аўстралійскім міграцыйным шляху.

ПУБЛІКАЦЫЯ ДАСТУПНАЯ ПА АДРАСЕ:

https://doi.org/10.1080/01584197.2021.1963287