مجله:بومشناسی و حفاظت جهانی، جلد ۴۹، ژانویه ۲۰۲۴، e02802
گونهها:غاز پیشانی سفید بزرگ و غاز لوبیایی
چکیده:
در دریاچه پویانگ، بزرگترین و یکی از مهمترین مکانهای زمستانگذرانی در مسیر پروازی شرق آسیا-استرالیا، مراتع کارکس (Carex cinerascens Kük) منبع غذایی اصلی غازهای زمستانگذران را فراهم میکنند. با این حال، به دلیل تشدید تنظیم رودخانه و رویدادهای شدید آب و هوایی مانند خشکسالی، شواهد مشاهدهای نشان میدهد که همزمانی مهاجرت غازها و فنولوژی کارکس بدون مداخلات انسانی قابل حفظ نیست و خطر زیادی از کمبود غذا را در طول دوره زمستانگذرانی ایجاد میکند. در نتیجه، اولویت فعلی حفاظت در این سایت رامسر به بهبود مراتع مرطوب برای تضمین کیفیت مطلوب غذا تغییر یافته است. درک ترجیحات غذایی غازهای زمستانگذران، کلید مدیریت مؤثر مراتع مرطوب است. از آنجایی که مرحله رشد و سطح مواد مغذی گیاهان غذایی از عوامل تعیینکننده مؤثر بر انتخاب رژیم غذایی گیاهخواران هستند، در این مطالعه، با ردیابی مسیرهای جستجوی غذا در غاز پیشانی سفید بزرگ (n = 84) و غاز لوبیایی (n = 34) از اقلام غذایی مورد علاقه نمونهبرداری کردیم تا «پنجره جستجوی غذا» را از نظر ارتفاع گیاه، سطح پروتئین و محتوای انرژی تعیین کنیم. علاوه بر این، ما روابطی را بین سه متغیر فوق در Carex بر اساس اندازهگیریهای درجا برقرار کردیم. نتایج نشان میدهد که غازها گیاهانی با ارتفاع بین 2.4 تا 25.0 سانتیمتر، با محتوای پروتئین از 13.9 تا 25.2 درصد و محتوای انرژی از 1440.0 تا 1813.6 کیلوژول در 100 گرم را ترجیح میدهند. در حالی که محتوای انرژی گیاه با ارتفاع افزایش مییابد، رابطه ارتفاع-سطح پروتئین منفی است. منحنیهای رشد متضاد نشاندهنده یک چالش حفاظتی برای حفظ تعادل ظریف بین نیازهای کمی و کیفی غازهای زمستانگذران است. مدیریت چمنزارهای Carex، مانند چمنزنی، باید بر بهینهسازی زمان عمل برای به حداکثر رساندن تأمین انرژی و در عین حال حفظ سطح پروتئین مناسب برای تناسب اندام، تولید مثل و بقای طولانی مدت پرندگان متمرکز باشد.
