مجله:تحقیقات پرندگان، 10(1)، صفحات 1-8.
گونه (پرندگان):اردک سرسفید اوراسیایی (Mareca penelope)، اردک سرسفید (Mareca falcata)، اردک دمخالی شمالی (Anas acuta)
چکیده:
شواهد نشان میدهد که پرندگان آبزی زمستانگذران، علیرغم ایجاد مناطق حفاظتشده در جاهای دیگر، در دو دریاچه بزرگ دشت سیلابی رودخانه یانگ تسه، دریاچه شرقی دونگ تینگ (استان هونان، 29°20′ شمالی، 113° شرقی) و دریاچه پویانگ (استان جیانگشی، 29° شمالی، 116°20′ شرقی)، نسبت به سایر دریاچهها، به طور قابل توجهی متمرکزتر شدهاند. در حالی که این رابطه احتمالاً به دلیل وسعت بیشتر زیستگاههای دستنخورده در دریاچههای بزرگتر است، ما درک کمی از عوامل مؤثر بر رفتارهای فردی پشت این گرایش داریم. ما حرکات زمستانگذرانی سه گونه اردک (اردک اوراسیایی ویگئون مارکا پنهلوپه، اردک فالکاتا و اردک دمچلچلهای شمالی آناس آکوتا) را با استفاده از فرستندههای GPS ردیابی کردیم و تفاوتهای بین دو دریاچه بزرگ و سایر دریاچههای کوچکتر را در استفاده از زیستگاه اردکها، مدت اقامت در هر دریاچه و مسافتهای روزانه طی شده توسط پرندگان علامتگذاری شده در این مکانها بررسی کردیم. اردک ویگئون اوراسیایی و اردک فالکاته در مقایسه با مدت زمان اقامت در دریاچههای کوچکتر، که در آنها به طور متوسط ۲۸ تا ۳۳ روز (به استثنای محل صید) را گذرانده و از زیستگاههای بسیار متفاوتتری (از جمله حدود ۵۰٪ در خارج از دریاچهها) استفاده میکردند، پنج برابر بیشتر در دو دریاچه بزرگ ماندند و تقریباً منحصراً از انواع زیستگاههای طبیعی استفاده کردند. مطالعه ما اولین مطالعهای است که نشان میدهد مدت اقامت کوتاهتر و استفاده متنوعتر از زیستگاه توسط اردکها در دریاچههای کوچک ممکن است در توضیح تمرکز منطقهای ظاهری تعداد این گونهها و سایر گونهها در بزرگترین دریاچهها در سالهای اخیر نقش داشته باشد. این موضوع با کاهش فراوانی آنها در دریاچههای کوچکتر مقایسه میشود، جایی که از دست دادن و تخریب زیستگاه بیشتر از دریاچههای بزرگتر مشهود بوده است.
نشریه موجود در:
https://doi.org/10.1186/s40657-019-0167-4

