ზომას მნიშვნელობა აქვს: მოზამთრე იხვები ჩინეთის უდიდეს ტბებზე უფრო დიდხანს რჩებიან და ნაკლებ ჰაბიტატს იყენებენ.

ჟურნალი:ფრინველთა კვლევა, 10(1), გვ.1-8.

სახეობა (ფრინველი):ევრაზიული ჭაჭა (Mareca penelope), ფალკატიანი იხვი (Mareca falcata), ჩრდილოეთის კუდალი (Anas acuta)

რეზიუმე:

მტკიცებულებები მიუთითებს, რომ მოზამთრე წყლის ფრინველები შესამჩნევად უფრო მეტად არიან კონცენტრირებულნი იანძის მდინარის ჭალის ორ უდიდეს ტბაზე, აღმოსავლეთ დონგ ტინგის ტბაზე (ჰუნანის პროვინცია, 29°20′N, 113°E) და პოიანგის ტბაზე (ძიანსის პროვინცია, 29°N, 116°20′E), სხვა ტბებთან შედარებით, მიუხედავად სხვა ადგილებში ნაკრძალების შექმნისა. მიუხედავად იმისა, რომ ეს ურთიერთობა, სავარაუდოდ, განპირობებულია დიდ ტბებში ხელუხლებელი ჰაბიტატების უფრო დიდი ზომით, ჩვენ ნაკლებად გვესმის ამ ტენდენციის ინდივიდუალურ ქცევაზე მოქმედი მამოძრავებელი ფაქტორები. GPS გადამცემების გამოყენებით ჩვენ ვაკვირდებოდით იხვების სამი სახეობის (ევრაზიული ჭუპრისებრი იხვი Mareca penelope, ფალკატა იხვი M. falcata და ჩრდილოეთის წვერიანი იხვი Anas acuta) მოზამთრე გადაადგილებებს, შევისწავლეთ განსხვავებები ორ უდიდეს ტბასა და სხვა პატარა ტბებს შორის იხვების ჰაბიტატის გამოყენების, თითოეულ ტბაზე ყოფნის ხანგრძლივობისა და ამ ადგილებში მონიშნული ფრინველების მიერ ყოველდღიურად გადაადგილებული მანძილის მიხედვით. ევრაზიული სვავი და ფალკატიანი იხვი ხუთჯერ მეტხანს რჩებოდნენ და თითქმის ექსკლუზიურად იყენებდნენ ბუნებრივ ჰაბიტატებს ორ დიდ ტბაზე (პოზიციების 91‒95%), შედარებით პატარა ტბებზე ყოფნის ხანგრძლივობასთან შედარებით, სადაც ისინი საშუალოდ 28‒33 დღეს ატარებდნენ (დაჭერის ადგილის გამოკლებით) და იყენებდნენ გაცილებით მეტ განსხვავებულ ჰაბიტატს (მათ შორის, დაახლოებით 50% ტბების გარეთ). ჩვენი კვლევა პირველია, რომელიც აჩვენებს, რომ იხვების მიერ მცირე ტბებზე ყოფნის უფრო მოკლე ხანგრძლივობა და ჰაბიტატის უფრო მრავალფეროვანი გამოყენება შესაძლოა ხსნიდეს ამ და სხვა სახეობების რაოდენობის აშკარა რეგიონულ კონცენტრაციას უდიდეს ტბებზე ბოლო წლებში. ეს შედარებულია მათი სიმრავლის შემცირებასთან პატარა ტბებში, სადაც ჰაბიტატის დაკარგვა და დეგრადაცია უფრო აშკარა იყო, ვიდრე დიდ ტბებზე.