سطح آب بر دسترسی به زیستگاه‌های تغذیه‌ای مطلوب برای پرندگان آبزی مهاجر در معرض خطر تأثیر می‌گذارد

مجله:بوم‌شناسی و تکامل، 7(23)، صفحات 10440-10450.

گونه (پرندگان):غاز پیشانی سفید بزرگ (Anser albifrons)، غاز آسوان (Anser cygnoides)

چکیده:

تالاب‌های وسیع و زودگذر در دریاچه پویانگ، که در اثر تغییرات فصلی چشمگیر در سطح آب ایجاد شده‌اند، محل اصلی زمستان‌گذرانی اردکیان مهاجر در چین را تشکیل می‌دهند. کاهش مساحت تالاب در طول ۱۵ سال گذشته منجر به پیشنهادهایی برای ساخت سد پویانگ برای حفظ سطح بالای آب زمستانی در دریاچه شده است. تغییر سیستم هیدرولوژیکی طبیعی، پرندگان آبزی وابسته به تغییرات سطح آب برای دسترسی و در دسترس بودن غذا را تحت تأثیر قرار خواهد داد. ما دو گونه غاز را با رفتارهای تغذیه‌ای متفاوت (غازهای پیشانی سفید بزرگ Anser albifrons [گونه‌های چراکننده] و غازهای قو Anser cygnoides [گونه‌های تغذیه‌کننده غده]) در طول دو زمستان با سطوح آب متضاد (کاهش مداوم در سال ۲۰۱۵؛ آب بالای پایدار در سال ۲۰۱۶، مشابه آنچه پس از سد پویانگ پیش‌بینی شده بود) ردیابی کردیم و اثرات تغییر سطح آب را بر انتخاب زیستگاه آنها بر اساس پوشش گیاهی و ارتفاع بررسی کردیم. در سال ۲۰۱۵، غازهای پیشانی سفید به طور گسترده از پهنه‌های گلی ایجاد شده به صورت متوالی بهره‌برداری کردند و از چمنزارهای کوتاه و مغذی گرامینوئیدها تغذیه کردند، در حالی که غازهای قو بسترهایی را در امتداد لبه آب برای غده‌ها حفر کردند. این اکوتون پویا و حیاتی به طور متوالی غذای زیرآبی را در معرض دید قرار می‌دهد و از رشد گرامینوئیدها در مراحل اولیه در طول رکود سطح آب پشتیبانی می‌کند. در طول سطح بالای آب پایدار در سال ۲۰۱۶، هر دو گونه پهنه‌های گلی را انتخاب کردند، اما همچنین زیستگاه‌هایی با چمنزارهای گرامینوئید فصلی طولانی‌تر را نیز به میزان بیشتری انتخاب کردند، زیرا دسترسی به غده‌ها و رشد گرامینوئیدهای جدید در شرایط پرآبی محدود شده بود. چمنزارهای گرامینوئید طولانی‌تر، علوفه‌ای با سودآوری انرژی کمتر برای هر دو گونه ارائه می‌دهند. کاهش قابل توجه زیستگاه مناسب و محدود شدن به علوفه کم‌سودتر به دلیل سطح آب بالاتر احتمالاً توانایی غازها را در جمع‌آوری ذخایر چربی کافی برای مهاجرت کاهش می‌دهد و اثرات بالقوه انتقالی بر بقا و تولید مثل بعدی دارد. نتایج ما نشان می‌دهد که سطح بالای آب در دریاچه پویانگ باید در طول تابستان حفظ شود، اما اجازه داده شود که به تدریج کاهش یابد و در طول زمستان مناطق جدیدی را در معرض دید قرار دهد تا دسترسی پرندگان آبزی از همه اصناف تغذیه‌کننده فراهم شود.