A escala e as características da paisaxe son importantes para comprender a selección do hábitat das aves acuáticas.

Especie (avícola):Cegoñas brancas orientais (Ciconia boyciana)

Diario:Teledetección

Resumo:

Clarificar as relacións entre as especies e o ambiente é crucial para o desenvolvemento de estratexias eficientes de conservación e restauración. Non obstante, este traballo adoita complicarse pola falta de información detallada sobre a distribución das especies e as características do hábitat e tende a ignorar o impacto da escala e as características da paisaxe. Aquí, rastrexamos 11 cegoñas brancas orientais (Ciconia boyciana) con rexistradores GPS durante o seu período de invernada no lago Poyang e dividimos os datos de seguimento en dúas partes (estados de busca de alimento e pousadoiro) segundo a distribución da actividade ao longo dun día. Despois, empregouse unha abordaxe multiescala e multiestado de tres pasos para modelar as características da selección de hábitat: (1) primeiro, minimizamos o rango de busca da escala para estes dous estados en función das características do movemento diario; (2) segundo, identificamos a escala optimizada de cada variable candidata; e (3) terceiro, axustamos un modelo de selección de hábitat multiescala e multivariable en relación coas características naturais, as perturbacións humanas e, especialmente, a composición e configuración da paisaxe. Os nosos achados revelan que a selección de hábitat das cegoñas variaba coa escala espacial e que estas relacións de escala non eran consistentes entre os diferentes requisitos de hábitat (alimentación ou pousadoiros) e características ambientais. A configuración da paisaxe foi un predictor máis poderoso para a selección de hábitat de alimentación das cegoñas, mentres que o pousadoiro foi máis sensible á composición da paisaxe. A incorporación de datos de seguimento por satélite espazotemporal de alta precisión e características da paisaxe derivadas de imaxes de satélite dos mesmos períodos nun modelo de selección de hábitat multiescala pode mellorar enormemente a comprensión das relacións especies-ambiente e orientar unha planificación e lexislación eficientes na recuperación.