Dziennik:Międzynarodowe czasopismo badań środowiskowych i zdrowia publicznego, 16(7), s.1147.
Gatunek (ptaki):Gęś gruba (Anser albifrons), Gęś mała (Anser erythropus), Gęś fasolowa (Anser fabalis), Gęś szara (Anser anser), Gęś łabędzia (Anser cygnoides).
Abstrakcyjny:
Większość ptaków wędrownych jest zależna od miejsc postoju, które są niezbędne do uzupełnienia paliwa podczas migracji i wpływają na dynamikę ich populacji. Jednak na szlaku przelotu wschodnioazjatycko-australijskiego (EAAF) ekologia postoju migrującego ptactwa wodnego jest poważnie niedostatecznie zbadana. Luki w wiedzy na temat czasu, intensywności i czasu trwania korzystania z miejsc postoju uniemożliwiają opracowanie skutecznych i pełnych rocznych strategii ochrony migrującego ptactwa wodnego na szlaku EAAF. W niniejszym badaniu uzyskaliśmy łącznie 33 493 przemieszczenia i zwizualizowaliśmy 33 ukończone wiosenne szlaki migracji pięciu gatunków gęsi za pomocą urządzeń śledzących satelity. Wyznaczyliśmy 2 192 823 ha jako kluczowe miejsca postoju wzdłuż tras migracji i stwierdziliśmy, że grunty orne były największym typem użytkowania gruntów w miejscach postoju, a następnie tereny podmokłe i naturalne użytki zielone (odpowiednio 62,94%, 17,86% i 15,48%). Ponadto zidentyfikowaliśmy luki w ochronie przyrody, porównując miejsca postoju ze Światową Bazą Danych o Obszarach Chronionych (PA). Wyniki pokazały, że jedynie 15,63% (czyli 342 757 ha) miejsc postoju jest objętych obecną siecią PA. Nasze ustalenia uzupełniają pewne kluczowe luki w wiedzy na temat ochrony wędrownych ptaków wodnych wzdłuż EAAF, umożliwiając tym samym zintegrowaną strategię ochrony wędrownych ptaków wodnych na szlaku przelotu.
PUBLIKACJA DOSTĘPNA POD ADRESEM:
https://doi.org/10.3390/ijerph16071147
