Gatunek (ptaki):Bociany białe orientalne (Ciconia boyciana)
Dziennik:Teledetekcja
Abstrakcyjny:
Wyjaśnienie relacji między gatunkiem a środowiskiem ma kluczowe znaczenie dla opracowania skutecznych strategii ochrony i odbudowy. Jednak prace te często komplikuje brak szczegółowych informacji na temat rozmieszczenia gatunków i cech siedlisk oraz pomijanie wpływu skali i cech krajobrazu. W niniejszym artykule śledziliśmy 11 bocianów białych orientalnych (Ciconia boyciana) za pomocą rejestratorów GPS podczas ich zimowania nad jeziorem Poyang i podzieliliśmy dane z śledzenia na dwie części (stan żerowania i nocowania) zgodnie z rozkładem aktywności w ciągu dnia. Następnie zastosowano trzyetapowe podejście wieloskalowe i wielostanowe do modelowania cech wyboru siedliska: (1) po pierwsze, zminimalizowaliśmy zakres wyszukiwania skali dla tych dwóch stanów na podstawie dziennych cech przemieszczania się; (2) po drugie, zidentyfikowaliśmy zoptymalizowaną skalę każdej zmiennej kandydującej; i (3) po trzecie, dopasowaliśmy wieloskalowy, wielowymiarowy model wyboru siedliska w odniesieniu do cech naturalnych, ingerencji człowieka, a zwłaszcza kompozycji i konfiguracji krajobrazu. Nasze odkrycia wskazują, że wybór siedlisk przez bociany zmieniał się w zależności od skali przestrzennej, a te zależności skalowania nie były spójne w zależności od różnych wymagań siedliskowych (poszukiwania pożywienia lub odpoczynku) oraz cech środowiskowych. Konfiguracja krajobrazu była silniejszym predyktorem wyboru siedlisk żerowania przez bociany, podczas gdy czas odpoczynku był bardziej wrażliwy na kompozycję krajobrazu. Włączenie precyzyjnych danych z czasoprzestrzennego śledzenia satelitarnego oraz cech krajobrazu uzyskanych z obrazów satelitarnych z tych samych okresów do wieloskalowego modelu wyboru siedlisk może znacznie poprawić zrozumienie relacji między gatunkami a środowiskiem oraz ukierunkować efektywne planowanie i przepisy dotyczące odbudowy populacji.
PUBLIKACJA DOSTĘPNA POD ADRESEM:
https://doi.org/10.3390/rs13214397
