Davranışsal esneklik ve beslenme niş değişimi: Kışlayan kazların yaşam alanı değişikliğine nasıl tepki verdikleri.

Dergi:Tatlı Su Biyolojisi, 64(6), s.1183-1195.

Tür(Kuş):Fasulye kazı (Anser fabalis), Küçük beyaz alınlı kaz (Anser erythropus)

Soyut:

İnsan kaynaklı çevresel değişimin hızlanan hızı, yaban hayatı için önemli bir zorluk oluşturmaktadır. Yabani hayvanların çevresel değişimlere uyum sağlama yeteneği, onların zindeliği, hayatta kalması ve üremesi açısından önemli sonuçlara sahiptir. Davranışsal esneklik, çevresel değişkenliğe yanıt olarak davranışın anında ayarlanması, antropojenik değişimle başa çıkmak için özellikle önemli olabilir. Bu çalışmanın temel amacı, kışlayan iki kaz türünün (fasulye kazı Anser fabalis ve küçük ak alınlı kazı Anser erythropus) popülasyon düzeyinde kötü habitat koşullarına verdiği yanıtı, yiyecek arama davranışlarını inceleyerek ölçmekti. Ayrıca, davranışsal esnekliğin trofik nişi değiştirip değiştiremeyeceğini test ettik. Küresel konumlandırma sistemi izleme verilerini kullanarak kazların yiyecek arama davranışlarını karakterize ettik ve günlük yaşam aralığını (HR) hesapladık. Bireysel kazların δ13C ve δ15N değerlerini kullanarak niş genişliğini ölçmek için standart elips alanlarını hesapladık. Davranışsal esnekliği habitat kalitesiyle ANCOVA (kovaryans analizi) modellerini kullanarak ilişkilendirdik. Ayrıca ANCOVA modelini kullanarak standart elips alanları ve HR arasındaki korelasyonu test ettik. Kazların günlük yiyecek arama alanlarında, seyahat mesafelerinde ve hızlarında ve dönüş açılarında yıllar arasında önemli farklılıklar bulduk. Özellikle kuşlar, kötü habitat koşullarına yanıt olarak günlük enerji alım gereksinimlerini karşılamak için yiyecek arama alanlarını artırdılar. Daha kıvrımlı uçtular ve günlük olarak daha hızlı ve daha uzun mesafeler kat ettiler. Nesli tükenmekte olan küçük ak alınlı kazı için tüm davranış değişkenleri habitat kalitesiyle ilişkiliydi. Fasulye kazı için yalnızca HR ve dönüş açısı habitat kalitesiyle ilişkiliydi. Kuşlar, özellikle küçük ak alınlı kazı, kötü koşullar altında daha yüksek bir trofik konuma sahip olmuş olabilir. Bulgularımız, kışlayan kazların yüksek derecede davranışsal esneklik gösterdiğini göstermektedir. Ancak, kötü habitat koşulları altında daha aktif yiyecek arama davranışları daha geniş bir trofik nişe yol açmamıştır. Habitat mevcudiyeti, yiyecek arama HR'sinin ve izotopik nişin insan kaynaklı çevresel değişime verdiği farklı tepkilerden sorumlu olabilir. Bu nedenle, Doğu Asya-Avustralasya Göç Yolu'ndaki kaz popülasyonlarının geleceği için, kaliteli gıda kaynaklarının mevcut olmasını garanti altına almak amacıyla kritik dönemde (yani Eylül-Kasım) doğal hidrolojik rejimlerin sürdürülmesi çok önemlidir.