Բազմամասշտաբ բնակավայրի ընտրություն Արևելյան Ասիայի երկու ջրլող թռչունների տեսակների կողմից՝ նրանց գարնանային կանգառի հիմնական տարածքում։

Օրագիր՝Էկոլոգիական ցուցանիշներ, 87, էջ 127-135։

Տեսակ (թռչուն):Մեծ սպիտակաճակատային սագ (Anser albifrons), տունդրայի լոբու սագ (Anser serrirostris)

Աբստրակտ:

Կենդանիները արձագանքում են իրենց միջավայրին բազմաթիվ տարածական մասշտաբներով, որոնցից յուրաքանչյուրը պահանջում է տարբեր պահպանման միջոցառումներ: Ջրային թռչունները գլոբալ վտանգված ճահճային էկոհամակարգերի հիմնական կենսաբանական ցուցանիշներն են, սակայն նրանց բազմամասշտաբ բնակավայրի ընտրության մեխանիզմները հազվադեպ են ուսումնասիրվել: Արբանյակային հետևման տվյալների և առավելագույն էնտրոպիայի մոդելավորման միջոցով մենք ուսումնասիրել ենք երկու նվազող ջրլող թռչունների տեսակների՝ մեծ սպիտակաճակատի սագի (Anser Albifrons) և տունդրայի լոբու սագի (A. serrirostris) բնակավայրի ընտրությունը երեք տարածական մասշտաբներով՝ լանդշաֆտային (30, 40, 50 կմ), կեր որսալու (10, 15, 20 կմ) և թառելու (1, 3, 5 կմ) մակարդակներում: Մենք ենթադրեցինք, որ լանդշաֆտային մասշտաբի բնակավայրի ընտրությունը հիմնականում հիմնված էր համեմատաբար մոտավոր լանդշաֆտային չափանիշների վրա, մինչդեռ ավելի մանրամասն լանդշաֆտային առանձնահատկությունները հաշվի են առնվել կերակրման և թառելու մասշտաբի բնակավայրի ընտրության համար: Մենք պարզեցինք, որ երկու ջրլող թռչունների տեսակներն էլ նախընտրում են տարածքներ, որտեղ լանդշաֆտային մասշտաբով գերակշռում են ճահճուտների և ջրային մարմինների ավելի մեծ տոկոսը, սննդառության մասշտաբով ցրված վարելահողերով շրջապատված ագրեգացված ջրային մարմիններ, իսկ թառման մասշտաբով լավ կապված ճահճուտներ և լավ կապված միջին չափի ջրային մարմիններ: Երկու տեսակների համար բնակավայրի ընտրության հիմնական տարբերությունը տեղի է ունեցել լանդշաֆտային և կերակրման մասշտաբով. թառման մասշտաբով գործոնները նման էին: Մենք առաջարկում ենք, որ պահպանության գործողությունները կենտրոնանան ջրային մարմինների և ճահճուտների ագրեգացման և կապակցվածության բարելավման, ինչպես նաև շրջակայքում ավելի քիչ ագրեգացված վարելահողերի զարգացման վրա: Մեր մոտեցումը կարող է ուղղորդել ջրլող թռչունների պահպանության պրակտիկան և ճահճուտների կառավարումը՝ ապահովելով արդյունավետ միջոցներ՝ բնակավայրի որակը բարելավելու համար՝ մարդու կողմից առաջացած շրջակա միջավայրի փոփոխությունների պայմաններում: