Επιλογή οικοτόπων σε πολλαπλή κλίμακα από δύο είδη υδρόβιων πτηνών της Ανατολικής Ασίας που παρουσιάζουν φθίνουσα πορεία στην κεντρική περιοχή ανοιξιάτικης στάσης τους.

Εφημερίδα:Οικολογικοί Δείκτες, 87, σελ. 127-135.

Είδος (Πτηνό):Μεγάλη Λευκόμετωπη Χήνα (Anser albifrons), Τούνδρα Χήνα (Anser serrirostris)

Περίληψη:

Τα ζώα ανταποκρίνονται στο περιβάλλον τους σε πολλαπλές χωρικές κλίμακες, καθεμία από τις οποίες απαιτεί διαφορετικά μέτρα διατήρησης. Τα υδρόβια πτηνά αποτελούν βασικούς βιοδείκτες για τα παγκοσμίως απειλούμενα οικοσυστήματα υγροτόπων, αλλά οι πολυκλίμακες μηχανισμοί επιλογής οικοτόπων τους έχουν σπάνια μελετηθεί. Χρησιμοποιώντας δεδομένα δορυφορικής παρακολούθησης και μοντελοποίηση μέγιστης εντροπίας, μελετήσαμε την επιλογή οικοτόπων δύο ειδών υδρόβιων πτηνών που μειώνονται, της Μεγάλης Λευκόμετωπης Χήνας (Anser Albifrons) και της Τούνδρας Φασολόχηνας (A. serrirostris), σε τρεις χωρικές κλίμακες: τοπίο (30, 40, 50 km), αναζήτηση τροφής (10, 15, 20 km) και κούρνιασμα (1, 3, 5 km). Υποθέσαμε ότι η επιλογή οικοτόπου σε κλίμακα τοπίου βασίστηκε κυρίως σε σχετικά χονδρικές μετρήσεις τοπίου, ενώ πιο λεπτομερή χαρακτηριστικά τοπίου ελήφθησαν υπόψη για την επιλογή οικοτόπου σε κλίμακα αναζήτησης τροφής και κούρνιασμα. Διαπιστώσαμε ότι και τα δύο είδη υδρόβιων πτηνών προτιμούσαν περιοχές με μεγαλύτερο ποσοστό υγροτόπων και υδάτινων σωμάτων σε κλίμακα τοπίου, συγκεντρωτικά υδάτινα σώματα που περιβάλλονται από διάσπαρτες καλλιεργήσιμες εκτάσεις σε κλίμακα αναζήτησης τροφής και καλά συνδεδεμένους υγροτόπους και καλά συνδεδεμένα μεσαίου μεγέθους υδάτινα σώματα σε κλίμακα κουρνιάσματος. Η κύρια διαφορά στην επιλογή οικοτόπων για τα δύο είδη παρατηρήθηκε στην κλίμακα τοπίου και αναζήτησης τροφής. Οι παράγοντες στην κλίμακα κουρνιάσματος ήταν παρόμοιοι. Προτείνουμε οι δραστηριότητες διατήρησης να επικεντρωθούν στην ενίσχυση της συσσωμάτωσης και της συνδεσιμότητας των υδάτινων σωμάτων και των υγροτόπων, και στην ανάπτυξη λιγότερο συγκεντρωτικών καλλιεργήσιμων εκτάσεων στο περιβάλλον. Η προσέγγισή μας θα μπορούσε να καθοδηγήσει τις πρακτικές διατήρησης των υδρόβιων πτηνών και τη διαχείριση των υγροτόπων, παρέχοντας αποτελεσματικά μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας των οικοτόπων ενόψει των ανθρωπογενών περιβαλλοντικών αλλαγών.